Şampiyon Jay Cutler'dan Motivasyon Öyküsü: Büyük Düşün
Çocukluğum, Sterling’in küçük bir kasabası olan Massachusetts’de, 3 kız kardeş ve 3 erkek kardeşimle geçti ve vücut geliştirmekle 1980'lerin sonuna kadar pek ilgili değildim, kız kardeşlerimden biri, eve bir vücut geliştirme dergisi getirdiğinde16 yaşındaydım ve, Chris Dickerson’ı görüp hayranlık duyduğumu ve “ben de bir gün böyle görünmek istiyorum.” Diye düşündüğümü hatırlıyorum. O ana kadar, birinin öyle görünebileceğini tahmin bile edemezdim. Böylece Chris Dickerson kadar büyük olmayı kafama koydum.18 yaşıma kadar rol modelimdi.
Gerçekten vücut geliştirmenin ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Spor salonundan eski dergileri çalardım,ve egzersizle ilgili öğrenebildiğim kadarını öğrenmeye çalışırdım. Takviye gıdalar hakkında da biraz bir şeyler öğrenmeye başlamıştım. Aldığım ilk şey kocaman bir protein kutusuydu,ve oturup, masanın üstündeki kutuya bakarak, “bir vücut geliştirici olmanın sırrı budur işte.” Diye düşündüğümü hatırlıyorum. O kadar heyecanlıydım ki üç günde kutuyu bitirdim. Sanırım o zamanlar 40$ civarındaydı, ve o 40$ benim tek paramdı. Üniversitedeydim ve haftada $150 kazanıyordum. Kız arkadaşım (şu anki eşim), Kerry, bir başımızaydık, elimizden geldiğince geçinmeye çalışıyorduk.
Katıldığım ilk büyük çaplı vücut geliştirme şovu, Chris Cormier’in ağırsıklet ve diğer bütün unvanları kazandığı 1993 NPC USA Şampiyonası idi. Kerry ve ben gazetedeki bir basım hatası sayesinde Kaliforniya’ya gidebilmiştik. Gazetede, Boston’dan Los Angeles’a gidiş-dönüş uçak biletinin 199$ yerine 99$ olduğu yazıyordu. Telefonla, indirimin son gününde birine ulaşmaya çalışıyorduk, ve gece yarısından biraz önce biri telefonu açtı. Nihayet görevli biriyle konuştuğumda, basım hatası olduğunu söylediler, ben de dedim ki, “Ama bu reklamın hakkını vermelisiniz öyle değil mi?” Görevli de benimle aynı fikirdeydi. Yani Kerry ve ben Kaliforniya’ya 200$’a gittik ve,1993 Amerika Şampiyonası’nı izledik. Daha sonra Gold’sVenice’de egzersiz yaptık ve herkesi orada gördüm. İşte o zaman profesyonel bir vücut geliştirici olmaya karar verdim. 1996’da profesyonellik kartımı kazandıktan ve 2000’de ilk profesyonel şovumu kazandıktan sonra, New York’daki Şampiyonlar Gecesi nihayet 2006’da Mr. Olympia unvanını kazanarak zirveye ulaştım. Hala inanamıyorum; fotoğrafları “JayCutler, Mr. Olympia.” Şeklinde imzalamak hala çok gerçekdışı. Şu an elimde olmadan, bütün bunların nasıl da bir ömür süren bir hayalin gerçeğe dönüşmesi olduğunu düşünüyorum. Başladığım yere bakıyorum, kariyerimin bütün iniş çıkışlarını düşünüyorum ve eğer hayallerimin peşinden gitmeseydim bunların hiçbirinin gerçekleşemeyeceğini fark ediyorum.
Size verebileceğim tek bir mesaj varsa o da: büyük düşünün. herkesin Mr. Olympia olamayacağının farkındayım; Ben, onu 40 seneden fazla sürede kazanan yalnızca 11. kişiyim. Ama eğer, bir gün o 10 şampiyona katılacağımı düşünmemiş olsaydım, şu an olduğum yerde olmamın imkanı yoktu.
Kaynak: flexonline.com
